Mijn examens komen er aan en dat betekent voor mij toch best wel veel stress. Hoewel ik goed heb geleerd en keihard mijn best heb gedaan dit jaar, beginnen toch ook de ‘wat als …?’ gedachten te ontstaan. Nu heb ik stress voor school, maar dit kan ook ontstaan door werk of zelfs sport. Het is een kwestie van leren geven en nemen en geven is minstens zo belangrijk als nemen.

Het ontstaan van druk

Zodra dingen ‘moeten’ voelen we namelijk een druk om te presteren. Die druk die is hartstikke normaal. Je hoort vaak dat mensen zelfs beter gaan presteren als de deadlines in zicht komen. Door de druk gaan ze dan efficiënter werken. De druk wordt minder leuk als deze constant aanwezig is. We willen de ideale vriendin uithangen, de geweldige sportster zijn en in mijn geval dus de perfecte student zijn. Maar dit alles dan wel allemaal te gelijk. Aan de buitenwereld willen we laten zien dat we goed voor ons zelf zorgen, we gedisciplineerd zijn en een geweldig sociaal leven. Het is natuurlijk heel fijn als dat allemaal lukt. Tot er een tegenslag komt en we alle ballen niet meer hoog kunnen houden. Dan wordt de buitenwereld opeens de druk die wij juist niet willen ervaren.

De invloed van je omgeving

Zelf ben ik een poosje terug langdurig ziek geweest. Toen merkte ik pas hoe die buitenwereld aanwezig is in het maken van mijn eigen beslissingen. Eigenlijk moet je met school bezig of werk, maar ik was ook al een tijdje niet meer naar sporten geweest. Daar wilde ik ook naar toe, want men begon zich af te vragen waar ik bleef. Ik kreeg allemaal appjes met de vraag of ik onder een steen was verdwenen dus afspreken met vrienden werd opeens ook moeten. Zo ontstond er in eerste instantie een enorme stress, waar mijn herstel alles behalve sneller door verliep.

Tegeltjes wijsheid van mij voor jou

Inmiddels gaat het herstel super en komen mijn examens er aan. Voor mij geldt dit hele verhaal over druk van buitenaf vooral voor school. Het kan echter best zijn dat dit voor jou voor je werk geldt of voor iets heel anders. Het komt er in ieder geval op neer dat ik inmiddels in zie dat je eigen grenzen stellen het allerbelangrijkste is. Hoewel ik vaak schrijf over wat je allemaal voor een ander kunt doen, moet ik toegeven dat dat ook niet de sleutel is tot een gelukkig leven.

Dus een kleine wijsheid van mij, die zo op een tegeltje past:

Geven is belangrijk en kan je een goed gevoel geven. Zodra je hierin doorslaat wordt het echter ‘moeten’ en dat levert stress op. Nemen houdt in dat je grenzen aan kunt geven en ook gewoon een keer ‘nee’ kunt zeggen als dat nodig is. Het leren geven en nemen is dus de sleutel tot een gelukkiger leven, tenminste als je het mij vraagt.

Wat is jouw sleutel tot een stressvrij en gelukkiger leven?